Hielspoor de niet moleculaire oplossing
Je noemt het hielspoor maar dat is het eigenlijk niet natuurlijk. Want bij hielspoor is er een verkalking van de peesplaat. Dan zie je op de echo dat er bot is gegroeid in de vorm van een spoor. Een spoor als van een paard “de sporen” geven. Dat was mij niet het geval. De verkalking kan wel een ontsteking van de peesplaat veroorzaken met als meest voorkomende klacht pijn aan de hiel bij het lopen. En dat was precies waar ik last van had.
Het ontstaan van de hielspoor
Het ontstaan van de ontsteking van mijn peesplaat en hoe ik er vanaf ben gekomen. De hele zomer stapte ik trots op mijn Havana’s rond, enorm leuke flipflops met platte zolen en geen steun. Logisch, want het zijn flipflops. Eerst kwam ik bij een fysio die met een echo constateerde dat ik geen hiel spoor had, want dan zie je echt een bot vergroeiing aan het hielbeen in de vorm van een spoor waarmee je een paard “de sporen” geeft. Wel zag hij vocht op de echo wat kon duiden op een ontsteking. De overige symptomen van de ontsteking had ik ook, roodheid, warmte en pijn. Okay een ontsteking aan de peesplaat, wat gaan we nu doen?
Schockwave en dryneedling tegen de hielspoor
Ik heb echt alles geprobeerd. Ik begon met shockwave. Daarbij gaan er een soort hamertjes op de hiel slaan met een apparaat uit de jaren 60. De bedoeling was daarmee opnieuw een ontsteking op te wekken en dat het lichaam het dan zou overnemen. Het deed geen pijn alleen hielp het niet. Dryneedling onder de voet stelde mijn toenmalige fysio voor. Met een naaldje in de peesplaat onder je voet om de spanning eraf te halen. Maar door de ontsteking schiet die peesplaat zo weer terug in de stress. Ik hou niet van naalden dus mijn voeten gingen enorm zweten waardoor de naald steeds weggleed. Daarbij deed het enorm veel zeer, geen succes dus.
Waarom ik schoenen met dikkere zolen ging dragen
Natuurlijk kreeg ik zooltjes. Ik zakte een beetje door mijn voet en dat moest worden opgevangen met een zooltje. Eerst gel zolen die ik alleen onder mijn hiel hoefde te leggen zodat het lopen minder zeer zou doen. Daarna echte aangemeten dure zolen. Daarbij dure hardloopschoenen aangeschaft met dikke zolen waar deze inleg zolen in konden. De theorie achter de dikke zolen was wel interessant.
Als je afzet komt je hak los van de grond en als de zolen dikker zijn dan trekt de achillespees minder hard aan de hiel. De hiel zit weer verbonden aan de peesplaat en als deze minder te verduren krijgt draagt dat bij aan de genezing. Vanaf dat moment kocht ik alleen nog maar schoenen met zolen van minimaal anderhalf tot twee centimeter. Ook slippers, geen hippe flipflops meer, maar enigszins aparte fitflops werden het.
Daarbij kreeg ik weer dryneedling, maar dan in mijn kuiten. Als de spanning van de kuiten af zou zijn, dan zouden die minder aan mijn achillespees trekken, deze minder aan mijn hiel en deze minder aan mijn peesplaat. Ook moest ik op de trap gaan staan en mijn kuiten rekken door steeds op mijn tenen te gaan staan en door te zakken met mijn hiel richten de trede eronder. En in de ochtend voor het opstaan even mijn tenen een paar keer richting mijn schenen bewegen om de kuit te rekken. De zolen en andere schoenen, dryneedling in mijn kuiten en het rekken voelden allemaal heel goed. Ook wel leuk om te zien dat je klacht onder de voet zit en de oplossing daar steeds verder van verwijderd, inmiddels in mijn kuiten.
Ijs tegen de ontsteking
Op mijn werk zat ik veel achter mijn bureau. Ik had een lege fles gevuld met water en een nacht in de vriezer gedaan. Terwijl ik achter mijn bureau zat rolde ik met mijn pijnlijke peesplaat over de fles. Dit was een beetje pijnstillend en de koude zorgde er ook voor dat mijn immuunsysteem in actie zou komen. Die zou naar buiten gaan daar waar het koud is. Eigenlijk zou ik in een ijs bad moeten gaan zitten, maar dat wist ik toen nog niet.
Wat de huisarts mij adviseerde en waarom dat echt niet zou helpen
Op advies van de huisarts moest ik twee weken lang 1200 mg ibuprofen per dag gaan slikken. Hierdoor zou de pijn minder zijn, de ontsteking geremd en wellicht ook weggaan. De ontsteking wordt wel geremd, maar niet opgelost. Dus eigenlijk is het niet zozeer remmen wat het doet, maar uitstellen van de ontsteking. Ook  heb ik zelfs twee keer een cortisone injectie gehad. Wat niet hielp. Het was vreselijk om te ondergaan en de bijverschijnselen van die injecties zijn niet heel fijn. Inname van pijnstillers en ontstekingsremmers draagt niet bij aan genezing, het stelt de genezing juist uit.
Bindweefselmassage & mylogenics
In de sportschool was een fysio die deed bindweefsel massage in combinatie met mylogenics . Hij deed deze massage vooral op mijn kuiten. Het doel was een ontstekingsreactie op te wekken zodat het lichaam de ontsteking zou oplossen. Blijkbaar zat de ontsteking er al te lang waardoor het voor het lichaam lastig is om op te lossen. Uiteindelijk stuurde hij mij door naar een orthomoleculair therapeut. Omdat ik van buiten nu alles had gedaan aan de ontsteking wat ik kon doen. Nu was het tijd om aan de binnenkant te werken. Bovenstaande methodes zijn niet voor niets geweest, de ontsteking en de klachten waren zeker van 100% naar 50% gegaan. Alleen dat laatste stukje moest worden opgelost door andere voeding. Hoe ik dat heb gedaan vertel ik in mijn volgende blog Hielspoor orthomoleculair opgelost met voedingsadvies, supplementen en olie